धेनु चरन न तृणउ पात !

धेनु चरन न तृणउ पात, त्रास अति रहत;

राजा न राज करउ पात, दुष्ट द्रुत फिरत !

बहु कष्ट पात लोक, त्रिलोकी कूँ हैं वे तकत;

शोषण औ अनाचारी प्रवृति, ना है जग थमत !

ना कर्म करनौ वे हैं चहत, धर्म ना चलत;

वे लूटनों लपकनों मात्र, गुप्त मन चहत !

झकझोरि डारौ सृष्टि, द्रष्टि बदलौ प्रभु अब;

भरि परा-द्रष्टि जग में, परा-भक्ति भरौ तव !

विचरहिं यथायथ सबहि विश्व, तथागत सुभग;

मधु क्षरा पाएँ सुहृद ‘मधु’, करि देउ प्रणिपात !

रचयिता: गोपाल बघेल ‘मधु’

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here